Wilgoć, ciemność, szum spływających ścieków, to tylko część powstańczych wspomnień.
Sieć podziemnych korytarzy posłużyła żołnierzom do komunikacji z odciętymi na skutek walk oddziałami. Kanałami transportowano broń, środki opatrunkowe, meldunki, a także ewakuowano ludność cywilną z terenów zagrożonych. Nie było by to możliwe gdyby nie wiedza i zaangażowanie pracowników Wodociągów i Kanalizacji M. St. Warszawy, którzy w czasie 63 dniowej okupacji przekazali Powstańcom plany podziemnych korytarzy z 1936 roku.
Podziemne szlaki o najmniejszym przekroju miały zaledwie 90 cm wysokości
oraz 60 cm szerokości. W wielu miejscach drogę można było pokonać tylko na kolanach
lub na czworakach. Dlatego też utworzono oddział o nazwie „Szczury kanałowe”, składającego się ze szczupłgch, nastoletnich, zwinnych harcerzy, którzy przemieszczali się kanałami. Powstanie Warszawskie choć tragiczne w skutkach, było odważnym, dającym nadzieję krokiem w kierunku wolności. Dzięki heroizmowi, waleczności i sprytowi pracownicy WiK oraz harcerze w większości niewidzialni dla wroga nie tylko zapisali się na kartach historii ale także ocalili życie tysiącom osób.
Dzięki uprzejmości MPWiK skorzystaliśmy z okazji aby zwiedzić, upamiętnić, a także uwiecznić podziemną Warszawę.
– red. Łukasz Świerczyński
